Dojechałem
do domu na czternastą. Skierowałem się do swojego pokoju, ale po
drodze wstąpiłem do Joe, a ten spał. Postanowiłem że go obudzę,
bo za półtorej godziny musimy wychodzić z domu.
- Joe wstawaj.- powiedziałem, ale nie zadziałało.- Joe!- powiedziałem głośniej i szturchnąłem go.
- Co chcesz.- zapytał zaspany.
- Za półtorej godziny jedziemy po Demi, rusz się z tego łóżka.- poinformowałem go a reakcja była natychmiastowa.
- Jak to za półtorej godziny?- był zdezorientowany i w szoku.- Ja się jeszcze nie spakowałem!- krzyknął chyba na cały dom a ja zacząłem się z niego śmiać.
- Jak to nie spakowałeś?- dopiero po chwili dotarło do mnie to co powiedział.- Miałeś wpierw się spakować a później kłaść spać!-byłem wściekły bo przez niego będzie trzeba wszystko przesunąć w czasie.
- No wiem, ale przyszedłem do pokoju i usiadłem na łóżku, zrobiło mi się tak miło i zasnąłem.- tłumaczył się, ale i tak byłem wściekły.
- Wstawaj i się pakuj, bo nie mam zamiaru opóźniać wyjazdu przez ciebie.- powiedziałem i wyszedłem z jego pokoju. Poszedłem do siebie, usiadłem na łóżku i chwilę pomyślałem. Przecież on sam się nie zdąży spakować mając tyle minut. Wstałem z miejsca i wróciłem do brata. Ten stał przed szafą z otwartą walizką obok siebie i gapił się na ubrania.
- Boże, z tobą jak z małym dzieckiem.- podsumowałem i kazałem mu się przesunąć. Zacząłem pakować ubrania brata do walizki każąc mu schować swoje majtki i skarpetki. Co jak co, ale to że jest moim bratem nie oznacza że będę dotykac jego gaci. I tak nam obu zajęło pakowanie jego ubrań godzinę. Nie wiem skąd on ma tyle ciuchów, do tego prostownica na wszelki wypadek, szampon jeden, szampon drugi, szczotka, szczoteczka, odżywki do włosów. Ma więcej kosmetyków niż kobieta. Naprawde.
- Dziękuję ci Nick, jesteś zejabistym bratem.- odezwał się kiedy skończyliśmy pakowanie i znieśliśmy nasze walizki na dół.
- Tak wiem, zginąłbyś beze mnie.- uśmiechnąłem się szeroko. Mówiłem już wam że czasem jestem bardzo skromny?
- Jaaasne.- też się uśmiechnął. Zamkneliśmy drzwi od domu i wsiedliśmy do samochodu. Wyjechaliśmy na główną ulicę i skierowałem się w kierunku domu Demi.
Perspektywa Demi.
Rano się obudziłam, zjadłam śniadanie i zadzwonił mój telefon. Porozmawiałam troche z Nickiem i poszłam się pakować. Zajęło mi to dobre trzy godziny, walizki postawiłam przy drzwiach pokoju i poszłam wziąć kąpiel. Napuściłam sobie wody do wanny, włosy związałam tak żeby ich nie zmoczyć, przygotowałam czyste ciuchy i weszłam do wanny. Spędziłam w niej z godzinę i zaczęło robić mi się zimno więc wyszłam. Wytarłam się ręcznikiem i ubrałam w mój ulubiony dres, bluzkę na ramiączkach, bluzę i do tego moje trampeczki. Lekko się pomalowałam Później wróciłam do pokoju, do waliznki dopakowałam kosmetyki i byłam gotowa. Zostało mi pół godziny do przyjazdu Nicka i Joe. Usiadłam na łóżku i zaczęłam się zastanawiać co mogłabym zrobić czekając na nich, ale nic nie przychodziło mi do głowy. W momencie w którym zaczełam godzić się z myślą że umre z nudów usłyszałam dzwonek do drzwi. Do drzwi, nie do bramy. Bardzo mnie to zdzwiło więc powoli zeszłam na dół i poszłam otworzyć. Mogłam się domyślić że to był Nick.
- Przestraszyłeś mnie.- powiedziałam na wstępie z wyrzutem.
- Przepraszam, nie chciałem.- przeprosił i się na mnie zapatrzył.
- Nick, przestaniesz się tak na mnie gapić?- poprosiłam.
- Tak. Ale wyglądasz niesamowicie w tym kolorze, myślałem że będzie gorzej.- wyznał. Hmm. Miło że jest szczery. Nie wiedziałam jak zareagować na to co powiedział.
- Dzięki, ciesze się że ci się podoba.- odpowiedziałam z uśmiechem i wpuściłam go do środka.
- Gdzie masz walizki? Pomogę ci z nimi.- zaproponował a ja odpowiedziałam że w pokoju. Nick poszedł po nie a obok mnie stanął Joe.
- Cześć Demi.- przywitał się nieśmiało. Odwróciłam się przodem do niego i uśmiechnęłam.
- Cześć Joe. Chcesz coś do picia?- zaproponowałam chłopakowi. Miałam nadzięję że narawimy naszą relację, bo przyjaźń z tym chłopakiem była dla mnie niegdyś bardzo ważna.
- Jeśli bym mógł soku.- poprosił. Też się do mnie uśmiechnął i poszliśmy do kuchni. Nick w tym czasie zniósł moją jedną walizkę.
- Boże Demi, co ty w niej masz?- zaczął marudzić.
- No tylko ubrania, no i buty i kosmetyki.- zaczełam wyliczać patrząć na przyajciela.
- To co masz w tej drugiej?- zdziwił się.
- Też ubrania.- uśmiechnęłam się szeroko i podałam Joe szklanke i sok. Podziękował mi i nalał sobie napoju. Nick wrócił z samochodu i poszedł po drugą część mojego bagażu.
- Co słychać Joe?- zaczęłam rozmowę z byłym chłopakiem.
- Dooobrze. Pakowałem się dwie godziny przed wyjściem z domu.- nie zdziwiło mnie to.
- Haha, to całkiem w twoim stylu.- zaczęłam się śmiać dołączył do mnie.
- Taak, bo ty się spakowałaś wcześniej.- odpowiedział mi z sarkazmem. Zamilkłam.
- No cóż. Zaczęłam trochę szybciej niż ty.- dyplomatycznie wyszłam z sytuacji, co wywołało szeroki uśmiech na jego twarzy.
- No tak. To też całkiem w twoim stylu.
- Zgadza się.- odwzajemniłam uśmiech. W tym momencie Nick wrócił już z samochodu i byliśmy gotowi do wyjścia. Sprzątnęłam kubek Joe do zmywarki, sok schowałam do lodówki, zabrałam torebkę, telefon i wyszliśmy. Zamknęłam drzwi i wyjechaliśmy z mojego podwórka, brama się za nami zamkneła i ruszyliśmy w stronę lotniska. Z przodu siedzieli Nick i Joe, a ja z tyłu. Ten drugi zapytał czy chciałabym usiaść na miejscu obok kierowcy ale odmówiłam. Lubię czasem się wyciszyć zakładając sobie słuchawki na uszy, włączając muzykę i zamykając oczy. Tak zrobiłam i tym razem, ale tylko na pół godziny bo tyle zajęło nam dojechanie na lotnisko. Wysiedliśmy i podszedł do nas ojciec chłopaków. Zdziwiłam się tym że tu był bo nikt mi o tym nie wspomniał. Będzie z nami przez całą trasę?
- Dzień dobry panie Jonas.- przywitałam się miło, lekko uśmiechając. Nigdy za sobą nieprzepadaliśmy, ale chciałam pokazać że jestem dobrze wychowana.
- Dzień dobry Demetrio.- odpowiedział chłodno, tak jak się tego spodziewałam.
- Tato, bądź dla niej milszy. Dobrze wiesz że Demi nie lubi jak się do niej tak mówi.- odezwał się w mojej obronie Joe.
- Nie wtrącaj się Joseph.- dla syna był również niemiły więc postanowiłam się odezwać.
- Nie psuj swoich kontaktów z ojcem Joe przez to że mnie nie lubi. Przecież nie każdy musi mnie kochać.- poprosiłam swojego byłego chłopaka i widziałam że chciał coś odpowiedzieć, ale Nick go wyprzedził.
- Dobra, koniec z tym tematem.- zarządził.- Lepiej powiedz po co tu przyjechałeś, tato.- tutaj zwrócił się oczywiście do swojego ojca, a ostatnie słowo powiedział z nutką pogardy w głosie.
- Przyjechałem powiedzieć że skoro wasza przyjaciółeczka jedzie z wami w trasę to niechzrobi pożytek ze swojego uczestnictwa i wystąpi chociaż na jednym koncercie.- rozkazał i wiedziałam że nie mam tu nic do gadania.
- Demi jedzie odpocząć, a nie pracować.- postawił się ojcu zły Nick.
- Niech sobie odpoczywa, ale ma zagrać jeden koncert.- ton pana J. Był stanowczy i nawet Nick odpuścił.
- Tylko po to się tu fatygowałeś?- zapytał Joe, który milczał w czasie rozmowy dwóch pozostałych Jonasów.
- Nie. Chciałem jeszcze powiedzieć że prawdopodobnie odwołane zostaną koncerty które miały odbyć się w drugim tygodniu i będziecie wtedy mieli tydzień wolego.- poinformował nas, a raczej swoich synow.
- Dlaczego?- zdziwili się oboje, no ja zresztą też się bardzo zdziwiłam.
- Bo potrzebujecie odpoczynku, a tak naprawdę koncertów na ten drugi tydzień nie zorganizowaliśmy. Dlatego postanowiłem że dam wam wolne i będzie tylko tydzień w trasie.- odpowiedział.- Muszę iść.- powiedział krótkie cześć i sobie poszedł nawet nie żegnając się ze swoimi dziećmi.
- Dziwne.- podsumowałam, a chłopacy zgodzili się ze mna.
- No ale jest plus.- zaczął Nick, a my z Joe spojrzeliśmy na niego ciekawi.- Mamy tydzień wolnego, czyli tydzień spędzimy razem w trasie a drugi który też masz wolny- tu spojrzał na mnie- spędzimy na wakacjach.- uśmiechnął się szeroko, zadowolony z tego co wymyślił.
- No to jest jakiś plan. Co ty na to Joe?- zapytałam go o zdanie chociaż byłam praktycznie pewna że podoba mu się.
- Dobry plan z tymi wakacjami.- zgodził się.
- To postanowione, a teraz proponuje zabrać rzeczy i iść do samolotu.- odezwał się Nick. Zabraliśmy nasze bagaże i poszliśmy w stronę wielkiej latającej maszyny. Oddaliśmy walizki do bagażnika samolotu, czy jak to się tam nazywa a sami wsiedliśmy na pokład. Zajęłam miejsce przy oknie, Nick usiadł naprzeciwko mnie też przy oknie a Joe dwa siedzienia od brata. Dwadzieścia minut później samolot wystartował, ja założyłam słuchawki na uszy włączyłam głośno muzyke i zamknęłam oczy. Jedynie zanim zasnęłam spojrzałam na chłopaków, Nick czytał książkę które tytułu nie widziałam a Joe tak samo jak ja słuchał muzyki. Po jakimś czasie poczułam jak ktoś mnie szturcha w ramię, uchyliłam lekko powieki i zobaczyłam twarz Nicka. Usiadłam wygodniej na fotelu i ściągnęłam słuchawki.
- Co jest Nicky?- zapytałam zaniepokojona bo zauważyłam że jeszcze nie lądujemy.
- Nic. Obudziłem cie bo mamy piękny widok i chciałem żebyś go zobaczyła. Poza tym pilot mówił że lądujemy za dwadzieścia minut.- wyjrzałam przez okno i faktycznie miał rację. Widziałam już w życiu wiele widoków z okna samolotu, ale ten przbijał wszystko. Nie wiem co było w tym takiego wyjątkowego ale zachwyciły mnie tak samo jak mojego przyjaciela te plaże, drzewa,palmy. Wszystko zgrało się idealnie i wyglądało idealnie.
- Jest cudownie.- powiedziałam na głos uśmiechając się szeroko.
- Zgadza się.- Nick potwierdził patrząc przez to samo okienko co ja.
Uśmiechnęłam się do przyjaciela. Bardzo spodobała mi się perspektywa spędzenia z nim tego czasu, miałam nadzieję że w końcu to co się dzieje między nami się wyjaśni bo męczyły mnie momenty kiedy chciałam go pocałować a nie mogłam. Tak było też teraz, miałam wielką ochotę pocałować Nicka, a nie mogłam tego zrobić przy Joe i w ogóle nie powinnam się tak zachowywać. Przecież jesteśmy przyjaciółmi prawda?
- O czym myślisz?- zapytał przyglądając mi się
- O widoku i o tym że spędzimy razme wakacje. Bardzo podoba mi się ten pomysł.- odpowiedziałam, niezdradzając całej prawdy.
- Mi tak samo. Nie wiadomo kiedy znowu zdarzy się że będziemy mieli wolne w tym samym czasie.- zauważył.
- Tak, to prawda.- zgodziłam się.
Chwilę później usłyszeliśmy że zaraz lądujemy i musimy zapiąć pasy. Faktycznie tak się stało, wylądowaliśmy na lotnisku w San Jose. Pogoda nie różniła się za bardzo od tej w Los Angeles, teraz po prostu był wczesny wieczór. Moje dresy były idealym strojem na taką oto temperature. Było dość ciepło, słońce powli zachodziło niebo bez chmur. Poszłam za przyjaciółmi do samochodu którym dojedziemy do hotelu. O walizki się nie martwiliśmy bo jakiś facet wiózł je za nami na wózku.Na parkingu czekało na nas czarne BMW, ulubiona marka samochodowa Nicka. Zapakowaliśmy bagaże i mój przyjaciel ruszył w strone hotelu. Nie potrzebowaliśmy kierowcy, chłopacy wolą sami prowadzić.
- Ładne autko.-pochwaliłam jak wsiedliśmy do środka. Joe kazał mi usiąśc z przodu więc się zgodziłam.
- Dzięki Dems, ja wybierałem.- odezwał się co dziwne straszy Jonas. Spojrzałam na niego zdziwiona, myślałam że to jego brat wybrał nam auto na te kilkadziesiąt godzin.
- Ty? Byłam pewna że ty wolisz Mercedesy, tak samo jak ja.
- No bo wolę, ale pomyślałem że tym razem możemy pojechać czymś co lubi Nick.- odpowiedział mi zadowolny z faktu że mnie zdziwił.
- Aaa.No to wszystko wyjaśnia.- uśmiechnęłam się do niego i spojrzałam na milczącego kierowce.
- Co jest Nick?
- Nic, a co ma być?- odwrócił głowe w moją stronę i uśmiechnął się.
- Joe wstawaj.- powiedziałem, ale nie zadziałało.- Joe!- powiedziałem głośniej i szturchnąłem go.
- Co chcesz.- zapytał zaspany.
- Za półtorej godziny jedziemy po Demi, rusz się z tego łóżka.- poinformowałem go a reakcja była natychmiastowa.
- Jak to za półtorej godziny?- był zdezorientowany i w szoku.- Ja się jeszcze nie spakowałem!- krzyknął chyba na cały dom a ja zacząłem się z niego śmiać.
- Jak to nie spakowałeś?- dopiero po chwili dotarło do mnie to co powiedział.- Miałeś wpierw się spakować a później kłaść spać!-byłem wściekły bo przez niego będzie trzeba wszystko przesunąć w czasie.
- No wiem, ale przyszedłem do pokoju i usiadłem na łóżku, zrobiło mi się tak miło i zasnąłem.- tłumaczył się, ale i tak byłem wściekły.
- Wstawaj i się pakuj, bo nie mam zamiaru opóźniać wyjazdu przez ciebie.- powiedziałem i wyszedłem z jego pokoju. Poszedłem do siebie, usiadłem na łóżku i chwilę pomyślałem. Przecież on sam się nie zdąży spakować mając tyle minut. Wstałem z miejsca i wróciłem do brata. Ten stał przed szafą z otwartą walizką obok siebie i gapił się na ubrania.
- Boże, z tobą jak z małym dzieckiem.- podsumowałem i kazałem mu się przesunąć. Zacząłem pakować ubrania brata do walizki każąc mu schować swoje majtki i skarpetki. Co jak co, ale to że jest moim bratem nie oznacza że będę dotykac jego gaci. I tak nam obu zajęło pakowanie jego ubrań godzinę. Nie wiem skąd on ma tyle ciuchów, do tego prostownica na wszelki wypadek, szampon jeden, szampon drugi, szczotka, szczoteczka, odżywki do włosów. Ma więcej kosmetyków niż kobieta. Naprawde.
- Dziękuję ci Nick, jesteś zejabistym bratem.- odezwał się kiedy skończyliśmy pakowanie i znieśliśmy nasze walizki na dół.
- Tak wiem, zginąłbyś beze mnie.- uśmiechnąłem się szeroko. Mówiłem już wam że czasem jestem bardzo skromny?
- Jaaasne.- też się uśmiechnął. Zamkneliśmy drzwi od domu i wsiedliśmy do samochodu. Wyjechaliśmy na główną ulicę i skierowałem się w kierunku domu Demi.
Perspektywa Demi.
Rano się obudziłam, zjadłam śniadanie i zadzwonił mój telefon. Porozmawiałam troche z Nickiem i poszłam się pakować. Zajęło mi to dobre trzy godziny, walizki postawiłam przy drzwiach pokoju i poszłam wziąć kąpiel. Napuściłam sobie wody do wanny, włosy związałam tak żeby ich nie zmoczyć, przygotowałam czyste ciuchy i weszłam do wanny. Spędziłam w niej z godzinę i zaczęło robić mi się zimno więc wyszłam. Wytarłam się ręcznikiem i ubrałam w mój ulubiony dres, bluzkę na ramiączkach, bluzę i do tego moje trampeczki. Lekko się pomalowałam Później wróciłam do pokoju, do waliznki dopakowałam kosmetyki i byłam gotowa. Zostało mi pół godziny do przyjazdu Nicka i Joe. Usiadłam na łóżku i zaczęłam się zastanawiać co mogłabym zrobić czekając na nich, ale nic nie przychodziło mi do głowy. W momencie w którym zaczełam godzić się z myślą że umre z nudów usłyszałam dzwonek do drzwi. Do drzwi, nie do bramy. Bardzo mnie to zdzwiło więc powoli zeszłam na dół i poszłam otworzyć. Mogłam się domyślić że to był Nick.
- Przestraszyłeś mnie.- powiedziałam na wstępie z wyrzutem.
- Przepraszam, nie chciałem.- przeprosił i się na mnie zapatrzył.
- Nick, przestaniesz się tak na mnie gapić?- poprosiłam.
- Tak. Ale wyglądasz niesamowicie w tym kolorze, myślałem że będzie gorzej.- wyznał. Hmm. Miło że jest szczery. Nie wiedziałam jak zareagować na to co powiedział.
- Dzięki, ciesze się że ci się podoba.- odpowiedziałam z uśmiechem i wpuściłam go do środka.
- Gdzie masz walizki? Pomogę ci z nimi.- zaproponował a ja odpowiedziałam że w pokoju. Nick poszedł po nie a obok mnie stanął Joe.
- Cześć Demi.- przywitał się nieśmiało. Odwróciłam się przodem do niego i uśmiechnęłam.
- Cześć Joe. Chcesz coś do picia?- zaproponowałam chłopakowi. Miałam nadzięję że narawimy naszą relację, bo przyjaźń z tym chłopakiem była dla mnie niegdyś bardzo ważna.
- Jeśli bym mógł soku.- poprosił. Też się do mnie uśmiechnął i poszliśmy do kuchni. Nick w tym czasie zniósł moją jedną walizkę.
- Boże Demi, co ty w niej masz?- zaczął marudzić.
- No tylko ubrania, no i buty i kosmetyki.- zaczełam wyliczać patrząć na przyajciela.
- To co masz w tej drugiej?- zdziwił się.
- Też ubrania.- uśmiechnęłam się szeroko i podałam Joe szklanke i sok. Podziękował mi i nalał sobie napoju. Nick wrócił z samochodu i poszedł po drugą część mojego bagażu.
- Co słychać Joe?- zaczęłam rozmowę z byłym chłopakiem.
- Dooobrze. Pakowałem się dwie godziny przed wyjściem z domu.- nie zdziwiło mnie to.
- Haha, to całkiem w twoim stylu.- zaczęłam się śmiać dołączył do mnie.
- Taak, bo ty się spakowałaś wcześniej.- odpowiedział mi z sarkazmem. Zamilkłam.
- No cóż. Zaczęłam trochę szybciej niż ty.- dyplomatycznie wyszłam z sytuacji, co wywołało szeroki uśmiech na jego twarzy.
- No tak. To też całkiem w twoim stylu.
- Zgadza się.- odwzajemniłam uśmiech. W tym momencie Nick wrócił już z samochodu i byliśmy gotowi do wyjścia. Sprzątnęłam kubek Joe do zmywarki, sok schowałam do lodówki, zabrałam torebkę, telefon i wyszliśmy. Zamknęłam drzwi i wyjechaliśmy z mojego podwórka, brama się za nami zamkneła i ruszyliśmy w stronę lotniska. Z przodu siedzieli Nick i Joe, a ja z tyłu. Ten drugi zapytał czy chciałabym usiaść na miejscu obok kierowcy ale odmówiłam. Lubię czasem się wyciszyć zakładając sobie słuchawki na uszy, włączając muzykę i zamykając oczy. Tak zrobiłam i tym razem, ale tylko na pół godziny bo tyle zajęło nam dojechanie na lotnisko. Wysiedliśmy i podszedł do nas ojciec chłopaków. Zdziwiłam się tym że tu był bo nikt mi o tym nie wspomniał. Będzie z nami przez całą trasę?
- Dzień dobry panie Jonas.- przywitałam się miło, lekko uśmiechając. Nigdy za sobą nieprzepadaliśmy, ale chciałam pokazać że jestem dobrze wychowana.
- Dzień dobry Demetrio.- odpowiedział chłodno, tak jak się tego spodziewałam.
- Tato, bądź dla niej milszy. Dobrze wiesz że Demi nie lubi jak się do niej tak mówi.- odezwał się w mojej obronie Joe.
- Nie wtrącaj się Joseph.- dla syna był również niemiły więc postanowiłam się odezwać.
- Nie psuj swoich kontaktów z ojcem Joe przez to że mnie nie lubi. Przecież nie każdy musi mnie kochać.- poprosiłam swojego byłego chłopaka i widziałam że chciał coś odpowiedzieć, ale Nick go wyprzedził.
- Dobra, koniec z tym tematem.- zarządził.- Lepiej powiedz po co tu przyjechałeś, tato.- tutaj zwrócił się oczywiście do swojego ojca, a ostatnie słowo powiedział z nutką pogardy w głosie.
- Przyjechałem powiedzieć że skoro wasza przyjaciółeczka jedzie z wami w trasę to niechzrobi pożytek ze swojego uczestnictwa i wystąpi chociaż na jednym koncercie.- rozkazał i wiedziałam że nie mam tu nic do gadania.
- Demi jedzie odpocząć, a nie pracować.- postawił się ojcu zły Nick.
- Niech sobie odpoczywa, ale ma zagrać jeden koncert.- ton pana J. Był stanowczy i nawet Nick odpuścił.
- Tylko po to się tu fatygowałeś?- zapytał Joe, który milczał w czasie rozmowy dwóch pozostałych Jonasów.
- Nie. Chciałem jeszcze powiedzieć że prawdopodobnie odwołane zostaną koncerty które miały odbyć się w drugim tygodniu i będziecie wtedy mieli tydzień wolego.- poinformował nas, a raczej swoich synow.
- Dlaczego?- zdziwili się oboje, no ja zresztą też się bardzo zdziwiłam.
- Bo potrzebujecie odpoczynku, a tak naprawdę koncertów na ten drugi tydzień nie zorganizowaliśmy. Dlatego postanowiłem że dam wam wolne i będzie tylko tydzień w trasie.- odpowiedział.- Muszę iść.- powiedział krótkie cześć i sobie poszedł nawet nie żegnając się ze swoimi dziećmi.
- Dziwne.- podsumowałam, a chłopacy zgodzili się ze mna.
- No ale jest plus.- zaczął Nick, a my z Joe spojrzeliśmy na niego ciekawi.- Mamy tydzień wolnego, czyli tydzień spędzimy razem w trasie a drugi który też masz wolny- tu spojrzał na mnie- spędzimy na wakacjach.- uśmiechnął się szeroko, zadowolony z tego co wymyślił.
- No to jest jakiś plan. Co ty na to Joe?- zapytałam go o zdanie chociaż byłam praktycznie pewna że podoba mu się.
- Dobry plan z tymi wakacjami.- zgodził się.
- To postanowione, a teraz proponuje zabrać rzeczy i iść do samolotu.- odezwał się Nick. Zabraliśmy nasze bagaże i poszliśmy w stronę wielkiej latającej maszyny. Oddaliśmy walizki do bagażnika samolotu, czy jak to się tam nazywa a sami wsiedliśmy na pokład. Zajęłam miejsce przy oknie, Nick usiadł naprzeciwko mnie też przy oknie a Joe dwa siedzienia od brata. Dwadzieścia minut później samolot wystartował, ja założyłam słuchawki na uszy włączyłam głośno muzyke i zamknęłam oczy. Jedynie zanim zasnęłam spojrzałam na chłopaków, Nick czytał książkę które tytułu nie widziałam a Joe tak samo jak ja słuchał muzyki. Po jakimś czasie poczułam jak ktoś mnie szturcha w ramię, uchyliłam lekko powieki i zobaczyłam twarz Nicka. Usiadłam wygodniej na fotelu i ściągnęłam słuchawki.
- Co jest Nicky?- zapytałam zaniepokojona bo zauważyłam że jeszcze nie lądujemy.
- Nic. Obudziłem cie bo mamy piękny widok i chciałem żebyś go zobaczyła. Poza tym pilot mówił że lądujemy za dwadzieścia minut.- wyjrzałam przez okno i faktycznie miał rację. Widziałam już w życiu wiele widoków z okna samolotu, ale ten przbijał wszystko. Nie wiem co było w tym takiego wyjątkowego ale zachwyciły mnie tak samo jak mojego przyjaciela te plaże, drzewa,palmy. Wszystko zgrało się idealnie i wyglądało idealnie.
- Jest cudownie.- powiedziałam na głos uśmiechając się szeroko.
- Zgadza się.- Nick potwierdził patrząc przez to samo okienko co ja.
Uśmiechnęłam się do przyjaciela. Bardzo spodobała mi się perspektywa spędzenia z nim tego czasu, miałam nadzieję że w końcu to co się dzieje między nami się wyjaśni bo męczyły mnie momenty kiedy chciałam go pocałować a nie mogłam. Tak było też teraz, miałam wielką ochotę pocałować Nicka, a nie mogłam tego zrobić przy Joe i w ogóle nie powinnam się tak zachowywać. Przecież jesteśmy przyjaciółmi prawda?
- O czym myślisz?- zapytał przyglądając mi się
- O widoku i o tym że spędzimy razme wakacje. Bardzo podoba mi się ten pomysł.- odpowiedziałam, niezdradzając całej prawdy.
- Mi tak samo. Nie wiadomo kiedy znowu zdarzy się że będziemy mieli wolne w tym samym czasie.- zauważył.
- Tak, to prawda.- zgodziłam się.
Chwilę później usłyszeliśmy że zaraz lądujemy i musimy zapiąć pasy. Faktycznie tak się stało, wylądowaliśmy na lotnisku w San Jose. Pogoda nie różniła się za bardzo od tej w Los Angeles, teraz po prostu był wczesny wieczór. Moje dresy były idealym strojem na taką oto temperature. Było dość ciepło, słońce powli zachodziło niebo bez chmur. Poszłam za przyjaciółmi do samochodu którym dojedziemy do hotelu. O walizki się nie martwiliśmy bo jakiś facet wiózł je za nami na wózku.Na parkingu czekało na nas czarne BMW, ulubiona marka samochodowa Nicka. Zapakowaliśmy bagaże i mój przyjaciel ruszył w strone hotelu. Nie potrzebowaliśmy kierowcy, chłopacy wolą sami prowadzić.
- Ładne autko.-pochwaliłam jak wsiedliśmy do środka. Joe kazał mi usiąśc z przodu więc się zgodziłam.
- Dzięki Dems, ja wybierałem.- odezwał się co dziwne straszy Jonas. Spojrzałam na niego zdziwiona, myślałam że to jego brat wybrał nam auto na te kilkadziesiąt godzin.
- Ty? Byłam pewna że ty wolisz Mercedesy, tak samo jak ja.
- No bo wolę, ale pomyślałem że tym razem możemy pojechać czymś co lubi Nick.- odpowiedział mi zadowolny z faktu że mnie zdziwił.
- Aaa.No to wszystko wyjaśnia.- uśmiechnęłam się do niego i spojrzałam na milczącego kierowce.
- Co jest Nick?
- Nic, a co ma być?- odwrócił głowe w moją stronę i uśmiechnął się.
-
Nie wiem, siedzisz tak cicho.
- Patrze na drogę i próbuje sobie przypomnieć jak dojechać do Hiltona.
- Na następnym rondzie w lewo i później prosto.- podpowiedział mu Joe, co wywołało uśmiech na mojej twarzy.
- Dzięki.- podziękował mu Nick i resztę drogi spędziliśmy w ciszy.
Kiedy dojechaliśmy na miejsce obsługa hotelu, no wiecie taki chłopak co chodzi z wózkiem i zawozi bagaże do pokojów klientów zabrał nasze rzeczy a my poszliśmy odebrać karty do pokoi. Jonasi mieszkali razem, a ja obok nich. Wjechaliśmy windą na czwarte piętro, skręciliśmy w lewo i dotarliśmy do celu. Moje drzwi miały numer 412, a chłopaków 413. Otworzyłam swoje i weszłam do środka. Pomieszczenie było całkiem duże, po prawej stronie znajdowały się drzwi do łazienki, po lewej duże dwuosobowe łóżko, a naprzeciwko wejścia drzwi balkonowe. Odrazu poszłam sprawdzić jaki mam widok. Nie zawiodłam się, bo był na plaże i ocean. Usiadłam sobie na fotelu stojącym na zewnątrz i usłyszałam głos po swojej lewej stronie.
- Podoba się?- to był Nick. Stał na balkonie obok.
- Pewnie że tak, jest pięknie.- potwierdziałam uśmiechając się szeroko.
- To się ciesze. Zaraz powinny przyjść nasze ubrania, więc otwórz drzwi Ksawierowi. O dwudziestej pierwszej idziemy na kolacje.- poinformował mnie i czekał na reakcje. Nie byłam głodna, ale wiedziałam że moje protestowanie nic nie da.
- Patrze na drogę i próbuje sobie przypomnieć jak dojechać do Hiltona.
- Na następnym rondzie w lewo i później prosto.- podpowiedział mu Joe, co wywołało uśmiech na mojej twarzy.
- Dzięki.- podziękował mu Nick i resztę drogi spędziliśmy w ciszy.
Kiedy dojechaliśmy na miejsce obsługa hotelu, no wiecie taki chłopak co chodzi z wózkiem i zawozi bagaże do pokojów klientów zabrał nasze rzeczy a my poszliśmy odebrać karty do pokoi. Jonasi mieszkali razem, a ja obok nich. Wjechaliśmy windą na czwarte piętro, skręciliśmy w lewo i dotarliśmy do celu. Moje drzwi miały numer 412, a chłopaków 413. Otworzyłam swoje i weszłam do środka. Pomieszczenie było całkiem duże, po prawej stronie znajdowały się drzwi do łazienki, po lewej duże dwuosobowe łóżko, a naprzeciwko wejścia drzwi balkonowe. Odrazu poszłam sprawdzić jaki mam widok. Nie zawiodłam się, bo był na plaże i ocean. Usiadłam sobie na fotelu stojącym na zewnątrz i usłyszałam głos po swojej lewej stronie.
- Podoba się?- to był Nick. Stał na balkonie obok.
- Pewnie że tak, jest pięknie.- potwierdziałam uśmiechając się szeroko.
- To się ciesze. Zaraz powinny przyjść nasze ubrania, więc otwórz drzwi Ksawierowi. O dwudziestej pierwszej idziemy na kolacje.- poinformował mnie i czekał na reakcje. Nie byłam głodna, ale wiedziałam że moje protestowanie nic nie da.
-
Będę gotowa.- zgodziłam się i wróciliśmy do środka. Pare minut
później faktycznie ktoś zapukał do drzwi, więc poszłam
otworzyć.
- Dobry wieczór, mam na imię Ksawier i przywiozłem panienki walizki.- przedstawił się grzecznie i nazwał mnie „panienką” co wywołało uśmiech na mojej twarzy. Nikt jeszcze do mnie tak nie mówił.
- Dobry wieczór. Wnieś je jeśli możesz.- poprosiłam i wpuściłam do środka.
- Oczywiście, nie ma problemu.- zrobił o co poporsiłam, pożegnał się grzecznie życząc mi miłego pobytu w ich hotelu i wyszedł zamykając za sobą drzwi. Kiedy zostałam sama w pokoju miałam piętnaście minut na ogarnięcie swojego wyglądu więc z walizki wyciągnęłam swoją kosmetyczkę. Rozczesałam włosy, poprawiłam makijaż który trochę mi się rozmazał, umyłam zęby i w zasadzie byłam gotowa. Postanowiłam że pójdę po chłopaków, dlatego wzięłam telefon, karte i wyszłam. Zapukałam do drzwi obok i chwilę później otworzył mi je Joe.
- Hej, hej. Gotowi?- zapytałam wchodząc do ich salonu. Pokój różnił się od mojego. Przedewszystkim tym że miał salon, dwie sypialnie i łazienkę. Ładnie tu mieli.
- Prawie, bo Nick szuka czystej koszulki. Nie wiem po co bo ta co miał ją na sobie była czysta.- poinformował mnie starszy chłopak.
- Dlatego że miałem taki kaprys.- odpowiedział sam zainteresowany, wychodząc ze swojej sypialni w czystej koszulce.
- Jaasne. Poprostu chciałeś wyglądać lepiej na kolacji, ale nie wiem dlaczego.- kontynuował rozmowę Joe.
- Dlatego żebyś się pytał.
- Dobra, dobra. Skończcie już to.- postanowiałm zareagować, chociaż osobiście bawiła mnie ta sytuacja.
- Ale on..- zaczał Nick, ale weszłam mu w słowo.
- Nie ma ale. Idziemy na kolacje i ma być miło, jasne? Nie kłócicie się.- rozkazałam a oni powiedzieli ciche „okej”. - Jak z dziećmi z wami.- podsumowałam.
- Sama jesteś dzieckiem.- mruknął obrażony Joe, spiorunowałam go wzrokiem i wyszliśmy.
Zjechaliśmy do restauracji hotelowej która znajodowała się na parterze. Zjedliśmy naleśniki na kolacje i wróciliśmy do swoich pokoi. Poszłam od razu do siebie, bo chłopacy mają o jedenastej rano koncert i muszą się wyspać. Swoją drogą ja też byłam zmęczona więc umyłam się i położyłam do łóżka. Zasnęłam zadzwiająco szybko i obudziłam się dopiero koło dziewiątej rano. Wstałam z łóżka, umyłam włosy, wysuszyłam się i zostawiłam rozpuszczone. Ubrałam krótkie spodenki, bluzke, trampki i zrobiłam lekko makijaż. Byłam ciekawa czy Joe i Nick są jeszcze w hotelu czy już pojechali na hale koncertową. Wyszłam ze swojego pokoju i zapukałam do nich. Nikt się nie odezwał, ani nie otworzył więc doszłam do wniosku że już wyszli. Wróciłam do siebie i wzięłam telefon do ręki. Zadzwoniłam do Nicka.
- Co jest Demi?- zapytał od razu, nawet się nie przywitał.
- Cześć Nicky, ciebie też miło słyszeć.- powiedziałam z sarkazmem.- Chciałam zapytać czy pojechaliście już do hale.- dodałam od razu.
- No cześć, cześć. Właśnie idziemy na parking.
- No czyli się mineliśmy. Pukałam do was.- odparłam
- A co chciałaś?- usłyszałam jak otwiera drzwi od samochodu.
- Myślałam że może zabiorę się z wami i posiedzę sobie za kulisami. Nie chce mi się iść na plaże, a dawno nie byłam na waszym koncercie.- odpowiedziałam na pytanie przyjaciela.
- Jeśli zdążysz w trzy minuty przyjść do samochodu to nie ma problemu i możesz z nami jechać.- zgodził się, ale mam trzy minuty.
- Będę, ale czekajcie na mnie.- powiedziałam szybko i się rozłączyłam. Zerwałam się w łóżka na którym siedziałam, przejrzałam szybko w lustrze i wybiegłam z pokoju zamykając go za sobą. Pobiegłam do windy, na szczęście była na moim piętrze i zjechałam nią w dół. Została mi minuta więc pobiegłam tam gdzie wczoraj zostawiliśmy samochód i dotarłam na czas. Wsiadłam do auta.
- Cześć chłopaki.- przywitałam się dysząc.
- Cześć Demi, niezła jesteś. Nie sądziłem że uda ci się dotrzeć tu w trzy minuty.- odezwał się Joe a ja się do niego uśmiechnęłam.
- Byłam ubrana i tylko musiałam tu przyjść, więc to nie był problem.- odparłam lekko, a mój oddech się już nieco wyrównał.
Nick odpalił silnik i pojechaliśmy na miejsce koncertu. Chociaz została jeszcze godzina pełno ludzi stało w kolejkach, a i tak niektórych już wpuścili do środka. Zajechaliśmy od tyłu niezauważeni i wysiedliśmy z samochodu. Dostałam swoją przepustkę i weszliśmy do środka. Bracia poszli do garderoby się przebrać a ja usiadłam na jednym z głośników w mijscu w którym ja widze scenę i publiczność, ale oni raczej mnie nie zobaczą. Uwielbiam obserwować publiczność na koncertach, a szczególnie jak to nie ja występuję a ktoś inny. Jonasi mają bardzo fajny kontakt ze swoimi fanami i rozumieją się bez słów dlatego jeszcze przyjemniej mi się patrzy na ich koncerty zza kulis. Nick i Joe podeszli do mnie pół godziny przed koncertem a sala w tym czasie zdążyła się zapełnić do połowy. Widziałam podekscytowanie na twarzach fanów moich przyjaciół. Większość pewnie była pierwszy raz na ich koncercie. Przyjrzałam się temu co chłopacy mieli na sobie i się uśmiechnęłam. Nick założył skórzaną kurtke, czarne spodnie i niebieską koszulę, do tego jego prywatne trampki w których tu przyjechał. Jego brat za to miał czerwone spodnie, czarną koszulę, czarne tramki i tez kurtkę skórzaną. Wyglądali całkiem przyzwoicie chociaż ja bym zmieniła im styliste.
- Wyglądacie fajnie.- powiedziałam na głos.
- Jaaasne. Szczególnie Joe w tych czerwonych spodniach.- to się nazywa sarkazm w stylu Nicka Jonasa.
- No dobra. Zmieniłabym kilka rzeczy, ale źle nie jest.- przyznałam.
- Dobrze. Przestańmy rozmawiać o naszych strojach tylko zobaczmy jaki piosenki gramy i w jakiej kolejności bo znowu wejdziemy na scene nieprzygotowani.
-Joe ma racje. Nie możecie rozczarować fanów, nawet nie wiecie ilu z nich jest pierwszy raz na waszym koncercie i chcą przeżyć najlepsze chwile swojego życia więc ruszcie się, zapamiętajcie kolejność piosenek i dajcie super koncert.- podniosłam troche na nich głos i od razu się ruszyli. Przepytałam ich z tego co będą grać i wybiegli na scenę. Ja usiadłam wygodniej na swoim miejscu, oparłam o ściane i oglądałam. Zagrali swoje stare hity, troche nowsze, cos z Camp Rock, a na koniec zaśpiewali piosenkę z ich najnowszej płyty. Nazywała się What do i mean. Skończyli koncert i zmęczeni weszli za kulisy. Zeskoczyłam na głośnika i podeszłam do chłopaków.
- Byliście genialni! Ostatnia piosenka zajebista! Naprawdę dawno nie mieliście tak dobrego koncertu.- pochwaliłam podekscytowana, oboje się do mnie uśmiechnęli.
- Dzięki Dems, staralismy się po tym co powiedziałaś.- odezwał się Nick kiedy szliśmy w stronę ich garderoby.
- No i dobrze. Przebirajcie się, dacie szybko autografy i musimy wrócić do hotelu się spakować i oddać karty.
Tak też zrobili, ja poczekałam przed drzwiami, oni się szybko przebrali i wyszli. Ja weszłam do środka a chłopacy poszli rozdać autografy. Pokój nie był za duży, ale wystarcząjcy aby zmieścić dwa fotele, stół i parawan za którym można się przebierać. Na stoliczku były butelki z wodą, więc wzięłam sobie jedną zamkniętą i usiadłam na fotelu naprzeciwko lustra. Spojrzałam na swoje odbicie i doszłam do wniosku że powinnam częściej zostawiać pofalowane włosy, takie naturalne a nie wyprostowane jak zazwyczaj. Zrobiłam sobie zdjecie w lustrze i wstawiłam na twittera. Fani powinni się dowiedzieć że mam blond włosy. Chwilę poczytałam wpisy ludzi i przyszli bracia.
- Już?- zapytałam z nadzieją, bo trochę mi się nudziło.
- Taak. Możemy wracać.- odpowiedział mi zmęczony Nick. Widziałam że ledwo żyje dlatego postanowiałam że to ja poproawdze samochód.
- Nicky, oddaj mi kluczyki.- poprosiłam. Spojrzał na mnie zdziwiony.
- Co? Po co?- zapytał.
- Jesteś zmęczony, ja poprowadze.- odpowiedziałam. Trochę się opierał, ale w końcu doszedł do wniosku że to dobry pomysł. Oddał mi klucze, później poszliśmy w kierunku wyjścia, wsiedliśmy do samochodu i odpaliłam silnik. Nick siedział obok mnie a Joe z tyłu dlatego bez problemu zauważyłam kiedy obaj zasneli. Szczerze mówiąc nie wiem co ich aż tak bardzo zmęczyło, no rozumiem koncert dali z siebie wszystko ale żeby aż tak? To oznacza tylko jedno-położyli się późno spać. Pytanie teraz tylko co takiego robili, że nie zdążyli się wyspać? Myślałam tak sobie o tym, aż w końcu dojechałam na miejsce.
- Dobry wieczór, mam na imię Ksawier i przywiozłem panienki walizki.- przedstawił się grzecznie i nazwał mnie „panienką” co wywołało uśmiech na mojej twarzy. Nikt jeszcze do mnie tak nie mówił.
- Dobry wieczór. Wnieś je jeśli możesz.- poprosiłam i wpuściłam do środka.
- Oczywiście, nie ma problemu.- zrobił o co poporsiłam, pożegnał się grzecznie życząc mi miłego pobytu w ich hotelu i wyszedł zamykając za sobą drzwi. Kiedy zostałam sama w pokoju miałam piętnaście minut na ogarnięcie swojego wyglądu więc z walizki wyciągnęłam swoją kosmetyczkę. Rozczesałam włosy, poprawiłam makijaż który trochę mi się rozmazał, umyłam zęby i w zasadzie byłam gotowa. Postanowiłam że pójdę po chłopaków, dlatego wzięłam telefon, karte i wyszłam. Zapukałam do drzwi obok i chwilę później otworzył mi je Joe.
- Hej, hej. Gotowi?- zapytałam wchodząc do ich salonu. Pokój różnił się od mojego. Przedewszystkim tym że miał salon, dwie sypialnie i łazienkę. Ładnie tu mieli.
- Prawie, bo Nick szuka czystej koszulki. Nie wiem po co bo ta co miał ją na sobie była czysta.- poinformował mnie starszy chłopak.
- Dlatego że miałem taki kaprys.- odpowiedział sam zainteresowany, wychodząc ze swojej sypialni w czystej koszulce.
- Jaasne. Poprostu chciałeś wyglądać lepiej na kolacji, ale nie wiem dlaczego.- kontynuował rozmowę Joe.
- Dlatego żebyś się pytał.
- Dobra, dobra. Skończcie już to.- postanowiałm zareagować, chociaż osobiście bawiła mnie ta sytuacja.
- Ale on..- zaczał Nick, ale weszłam mu w słowo.
- Nie ma ale. Idziemy na kolacje i ma być miło, jasne? Nie kłócicie się.- rozkazałam a oni powiedzieli ciche „okej”. - Jak z dziećmi z wami.- podsumowałam.
- Sama jesteś dzieckiem.- mruknął obrażony Joe, spiorunowałam go wzrokiem i wyszliśmy.
Zjechaliśmy do restauracji hotelowej która znajodowała się na parterze. Zjedliśmy naleśniki na kolacje i wróciliśmy do swoich pokoi. Poszłam od razu do siebie, bo chłopacy mają o jedenastej rano koncert i muszą się wyspać. Swoją drogą ja też byłam zmęczona więc umyłam się i położyłam do łóżka. Zasnęłam zadzwiająco szybko i obudziłam się dopiero koło dziewiątej rano. Wstałam z łóżka, umyłam włosy, wysuszyłam się i zostawiłam rozpuszczone. Ubrałam krótkie spodenki, bluzke, trampki i zrobiłam lekko makijaż. Byłam ciekawa czy Joe i Nick są jeszcze w hotelu czy już pojechali na hale koncertową. Wyszłam ze swojego pokoju i zapukałam do nich. Nikt się nie odezwał, ani nie otworzył więc doszłam do wniosku że już wyszli. Wróciłam do siebie i wzięłam telefon do ręki. Zadzwoniłam do Nicka.
- Co jest Demi?- zapytał od razu, nawet się nie przywitał.
- Cześć Nicky, ciebie też miło słyszeć.- powiedziałam z sarkazmem.- Chciałam zapytać czy pojechaliście już do hale.- dodałam od razu.
- No cześć, cześć. Właśnie idziemy na parking.
- No czyli się mineliśmy. Pukałam do was.- odparłam
- A co chciałaś?- usłyszałam jak otwiera drzwi od samochodu.
- Myślałam że może zabiorę się z wami i posiedzę sobie za kulisami. Nie chce mi się iść na plaże, a dawno nie byłam na waszym koncercie.- odpowiedziałam na pytanie przyjaciela.
- Jeśli zdążysz w trzy minuty przyjść do samochodu to nie ma problemu i możesz z nami jechać.- zgodził się, ale mam trzy minuty.
- Będę, ale czekajcie na mnie.- powiedziałam szybko i się rozłączyłam. Zerwałam się w łóżka na którym siedziałam, przejrzałam szybko w lustrze i wybiegłam z pokoju zamykając go za sobą. Pobiegłam do windy, na szczęście była na moim piętrze i zjechałam nią w dół. Została mi minuta więc pobiegłam tam gdzie wczoraj zostawiliśmy samochód i dotarłam na czas. Wsiadłam do auta.
- Cześć chłopaki.- przywitałam się dysząc.
- Cześć Demi, niezła jesteś. Nie sądziłem że uda ci się dotrzeć tu w trzy minuty.- odezwał się Joe a ja się do niego uśmiechnęłam.
- Byłam ubrana i tylko musiałam tu przyjść, więc to nie był problem.- odparłam lekko, a mój oddech się już nieco wyrównał.
Nick odpalił silnik i pojechaliśmy na miejsce koncertu. Chociaz została jeszcze godzina pełno ludzi stało w kolejkach, a i tak niektórych już wpuścili do środka. Zajechaliśmy od tyłu niezauważeni i wysiedliśmy z samochodu. Dostałam swoją przepustkę i weszliśmy do środka. Bracia poszli do garderoby się przebrać a ja usiadłam na jednym z głośników w mijscu w którym ja widze scenę i publiczność, ale oni raczej mnie nie zobaczą. Uwielbiam obserwować publiczność na koncertach, a szczególnie jak to nie ja występuję a ktoś inny. Jonasi mają bardzo fajny kontakt ze swoimi fanami i rozumieją się bez słów dlatego jeszcze przyjemniej mi się patrzy na ich koncerty zza kulis. Nick i Joe podeszli do mnie pół godziny przed koncertem a sala w tym czasie zdążyła się zapełnić do połowy. Widziałam podekscytowanie na twarzach fanów moich przyjaciół. Większość pewnie była pierwszy raz na ich koncercie. Przyjrzałam się temu co chłopacy mieli na sobie i się uśmiechnęłam. Nick założył skórzaną kurtke, czarne spodnie i niebieską koszulę, do tego jego prywatne trampki w których tu przyjechał. Jego brat za to miał czerwone spodnie, czarną koszulę, czarne tramki i tez kurtkę skórzaną. Wyglądali całkiem przyzwoicie chociaż ja bym zmieniła im styliste.
- Wyglądacie fajnie.- powiedziałam na głos.
- Jaaasne. Szczególnie Joe w tych czerwonych spodniach.- to się nazywa sarkazm w stylu Nicka Jonasa.
- No dobra. Zmieniłabym kilka rzeczy, ale źle nie jest.- przyznałam.
- Dobrze. Przestańmy rozmawiać o naszych strojach tylko zobaczmy jaki piosenki gramy i w jakiej kolejności bo znowu wejdziemy na scene nieprzygotowani.
-Joe ma racje. Nie możecie rozczarować fanów, nawet nie wiecie ilu z nich jest pierwszy raz na waszym koncercie i chcą przeżyć najlepsze chwile swojego życia więc ruszcie się, zapamiętajcie kolejność piosenek i dajcie super koncert.- podniosłam troche na nich głos i od razu się ruszyli. Przepytałam ich z tego co będą grać i wybiegli na scenę. Ja usiadłam wygodniej na swoim miejscu, oparłam o ściane i oglądałam. Zagrali swoje stare hity, troche nowsze, cos z Camp Rock, a na koniec zaśpiewali piosenkę z ich najnowszej płyty. Nazywała się What do i mean. Skończyli koncert i zmęczeni weszli za kulisy. Zeskoczyłam na głośnika i podeszłam do chłopaków.
- Byliście genialni! Ostatnia piosenka zajebista! Naprawdę dawno nie mieliście tak dobrego koncertu.- pochwaliłam podekscytowana, oboje się do mnie uśmiechnęli.
- Dzięki Dems, staralismy się po tym co powiedziałaś.- odezwał się Nick kiedy szliśmy w stronę ich garderoby.
- No i dobrze. Przebirajcie się, dacie szybko autografy i musimy wrócić do hotelu się spakować i oddać karty.
Tak też zrobili, ja poczekałam przed drzwiami, oni się szybko przebrali i wyszli. Ja weszłam do środka a chłopacy poszli rozdać autografy. Pokój nie był za duży, ale wystarcząjcy aby zmieścić dwa fotele, stół i parawan za którym można się przebierać. Na stoliczku były butelki z wodą, więc wzięłam sobie jedną zamkniętą i usiadłam na fotelu naprzeciwko lustra. Spojrzałam na swoje odbicie i doszłam do wniosku że powinnam częściej zostawiać pofalowane włosy, takie naturalne a nie wyprostowane jak zazwyczaj. Zrobiłam sobie zdjecie w lustrze i wstawiłam na twittera. Fani powinni się dowiedzieć że mam blond włosy. Chwilę poczytałam wpisy ludzi i przyszli bracia.
- Już?- zapytałam z nadzieją, bo trochę mi się nudziło.
- Taak. Możemy wracać.- odpowiedział mi zmęczony Nick. Widziałam że ledwo żyje dlatego postanowiałam że to ja poproawdze samochód.
- Nicky, oddaj mi kluczyki.- poprosiłam. Spojrzał na mnie zdziwiony.
- Co? Po co?- zapytał.
- Jesteś zmęczony, ja poprowadze.- odpowiedziałam. Trochę się opierał, ale w końcu doszedł do wniosku że to dobry pomysł. Oddał mi klucze, później poszliśmy w kierunku wyjścia, wsiedliśmy do samochodu i odpaliłam silnik. Nick siedział obok mnie a Joe z tyłu dlatego bez problemu zauważyłam kiedy obaj zasneli. Szczerze mówiąc nie wiem co ich aż tak bardzo zmęczyło, no rozumiem koncert dali z siebie wszystko ale żeby aż tak? To oznacza tylko jedno-położyli się późno spać. Pytanie teraz tylko co takiego robili, że nie zdążyli się wyspać? Myślałam tak sobie o tym, aż w końcu dojechałam na miejsce.
Cześć, cześć. Miałam lekką przerwę, ale juz jestem. :) Mam nadzieję że się podobało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz